Jednym z najważniejszych celów studiów wyższych jest poznanie metod naukowych i wykazanie umiejętności ich zastosowania na przykladzie własnej pracy, w tym pracy licencjackiej, magisterskiej.Praca seminaryjna i magisterska ma na celu :
1) Udowodnienie, że student opanował metode naukową.
2) Przedstawienie obecnego stanu wiedzy o danym konkretnym zagadnieniu.
Wykłady metodyki mają za zadanie:
a) Nauczyć dobrej metody seminaryjnej i udzielić wskazówek co do wyboru tematu pracy licencjacjkiej lub magisterskiej.
b)Podać przegląd najważniejszych bibliografii i wskazać sposoby dotarcia do źródeł informacji.
c) Omówić strukturę dzieła bibliograficznego, uczyć z niego korzystać
d)Podac wskazówki, w jakiej formie i co należy notować, by później w odpowiednio uszeregowqanych notatkach znalazła sie praca w stanie surowym, z pełna dokumentacją, wymagajaca jedynie opracowania literackiego i ewentualnego uzupełniania.
e) Podać zasady krytyki naukowej, by zebrany materiał poddać należytej ocenie i ostatnecznie ustalić fakty jako pewniki lub tylko jako hipotezy.
f) Uczyć tworzenia właściwej syntezy dzieła naukowego, czyli właściwej konstrukcji pracy.
Przygotowanie dalsze:
Przystępując do opracowania jakiegoś tematu potrzebne jest podstawowe przygotowanie w zakresie studiowanego przedmiotu poprzez poznanie z wykładów i lektury podstawowych zagadnień. Gdy stusia trwają 5 lat , najkorzystniej jest obrać temat dysertacji na początku trzeciego roku studiów. wtedy trzeci rok można poświęcić zabraniu potrzebnego materiału , rok czwarty konstrukcji pracy, rok piąty ostatecznej jej redakcji i przepisaniu na czysto oraz przygotowaniu sie do egzaminu magisterskiego.
Juz przed przystąpieniem do gromadzenia potrzebnych materiałów student musi mieć pewna orientację w zakresie metodologii historii oraz rozeznanie w naukach pomocniczych historii. Student zabierający się do przygotowania dysertacji czy pracy magisterskiej musi umieć odróżnić źródło od opracowania. Powinien na podstawie wstępnych informacji dostrzec wagę źródeł, orientować się w różnych rodzajach opracowań , nastepnie powinien umieć znaleźć opracowania mu potrzebne, wiedzieć jak uszeregować poprawnie źródła i opracowania oraz posługiwac się pojęciami i najważniejszą terminologią.
Nauka o książce
Najważniejszą formą komunikacji naukowej w okresie studiów jest słowo drukowane, stąd niezwykle ważną nauką jest sama nauka o książce.
Całą drukarską produkcję dzielimy na druki zwarte i nie zwarte. Pierwsze (zwarte) to książki i broszury ( do 60-80 stron.)
